Zo'n 12 jaar geleden leerden Lonneke en ik elkaar kennen bij een leergang voor managers die ik begeleidde. Ik herinnerde me haar nog goed: een bevlogen professional met zeer uitgesproken meningen, met wie het stevig sparren was. Nu had ze het gevoel vast te lopen, kwam mijn boekje tegen en vroeg om support. Zo gezegd, zo gedaan en na het afronden van de coaching schreef ze me na afloop - ik deel het met haar toestemming:

Midlife?
“Shit, noemden ze dit nou een midlifecrisis? Het voelde in ieder geval als een hevige storm. Hoge golven, waardoor ik geen overzicht meer had. Golven die te sterk waren om tegenin te varen. Ik stond niet meer aan het roer om te bepalen waar ik heen wilde navigeren.
Schipperen is levenskunst’ las ik op de kaft van het boekje. Dat kun je wel zeggen, dacht ik.
Hoe lekker zou het zijn om weer rust te voelen in mijzelf, om meer regie te krijgen op mijn loopbaan. Ik vroeg Marret of ze me wilde coachen. Ik kende haar van een ontwikkeltraject jaren geleden en herinnerde haar als een betrokken, intelligente begeleider. Iemand die geen genoegen zou nemen met een mooi geformuleerd antwoord. Ik wist zeker dat ze me aan het denken zou zetten en me zou kunnen helpen.

Tot bloei komen

Nu, een aantal maanden verder vind ik het bijna jammer dat onze samenwerking is afgerond. Marret leerde me een beter inzicht in mijn talenten, die elkaar soms in de weg zitten. Om die te omarmen en meer te durven laten zien, want “planten hebben ook licht nodig om tot bloei te kunnen komen”.
We spraken over beter onderscheid aanbrengen tussen doelen en middelen. Over scherpzinnig zijn maar wel te blijven verbinden. Over hoe mijn groei te verankeren. Ik heb ontdekt waar mijn ontwikkelruimte zit en welke richting ik op wil.

Ieder gesprek zette me aan het denken en bracht meteen verandering. Het was verrassend om te zien hoe snel dat ging. Binnenkort ga ik aan de slag in een nieuwe, uitdagende functie en zie de toekomst vol zelfvertrouwen tegemoet.

Samen onderzoeken
Lieve Marret, mijn dank is groot. En hoewel het mijn coachingstraject was, voelde het meer als een gelijkwaardige samenwerking. Samen onderzoeken, puzzelen en sparren. En als de wind op zee een keer toeneemt, weet ik je gewoon weer te vinden!”

Lonneke op der Heijde, programmacoördinator Overgang naar volwassenheid bij Levvel, specialisten voor jeugd en gezin




#persoonlijkleiderschap #purposeleadership