De afgelopen jaren vroegen veel van ons vermogen om te schipperen. Op de woelige baren van de pandemieperiode raakten we vaker dan anders uit ons evenwicht. In de naweeën ervan hervonden we dat meer of minder wankelend weer. “Juist nu heb ik het nodig de vuurtoren te blijven zien om goed te blijven koersen” schreef een van onze deelnemers die er veel moeite mee had. “Om bewust contact te maken met mijn waarden in het leven van alledag, ook als ik boos ben of me rot voel”. Dat gaat dus over weten waar het om draait in ons leven. Zodat als de moed in de schoenen is gezakt, we ons kunnen herpakken, en we een moeilijke situatie nog even kunnen uithouden.
De Amerikaanse schrijfster Glennon Doyle heeft als lijfspreuk ‘We can do hard things’. Voor veel van haar lezers is dat een helpende gedachte. De jonge dichteres en activiste Amanda Gorman die zovelen inspireerde met haar spokenword performance The Hill We Climb tijdens de presidentiële inauguratie van 2021 vertelde in een interview over de mantra die ze met gesloten ogen in zichzelf uitspreekt als het erop aankomt: ‘I am the daughter of Black writers, we are descended from freedom fighters who broke their chains and changed the world. They call me.’ Een mooi voorbeeld voor hoe we ons kunnen motiveren bij het oprekken van onze veerkracht, in het verduren van zorgen, pijn, verdriet, niet gestilde verlangens.
Laten we letten op elkaar, als het moeilijk is om de moed erin te houden. Durf te vragen, over en weer. En soms kan het fijn zijn om er met een betrokken buitenstaander over te praten: maak gerust contact voor een vrijblijvend verkennend gesprek.
